To trudne spotkać byłego po tak długiej rozłące. Uśmiechasz się uprzejmie, nawet kiedy twoje serce bije szybciej. Patrzysz, jak zagląda do wózka i widzi piękne, jasnowłose, niebieskookie dziecko, machające nóżkami w słońcu, jego niewinny uśmiech rozświetla twój świat. Widzisz, jak twarz mężczyzny się zmienia. I wiesz dobrze, co myśli. Następnego dnia dzwoni. Głos mu drży. Chce znać prawdę. Czy to jego dziecko? Wahasz się, zasycha ci w gardle, dobre i złe wspomnienia wirują ci w głowie. Tak bardzo za nim tęskniłaś. ale czy możesz mu ponownie zaufać? Postanawiasz, że najważniejsze jest zrobić to, co dobre dla małego Toma. Ale kilka miesięcy później, gdy w nocy zaczynają wyć syreny, musisz przyznać: nigdy nie myślałaś, że którekolwiek z was posunie się tak daleko.

NIE WIE, ŻE TAM JESTEM I OBSERWUJĘ JĄ W LUSTRZE. WSUWA RĘKĘ POD BLUZKĘ. A WTEDY WIDZĘ COŚ NIEMOŻLIWEGO. ONA NIE JEST W CIĄŻY. Wpada do mojego życia niczym burza i już nic nie jest takie same. Zdaje się być taka idealna z tym swoim melodyjnym śmiechem i piękną twarzą. Moje przyjaciółki, jedna po drugiej, ulegają jej urokowi. Wygląda na to, że tylko ja coś podejrzewam. Tylko ja widzę te uśmiechy, które nie sięgają ziejących chłodem i nienawiścią oczu. A gdy zostaję oskarżona o rzeczy, których nie zrobiłam, wiem, że to ona za tym stoi. Ale ona ujawnia swoje prawdziwe oblicze tylko wtedy, gdy nikt nie patrzy, więc jeśli coś powiem, uznają mnie za wariatkę. Dlatego gdy nadchodzi bociankowe, idę na nie, siedzę na aksamitnej sofie w ekskluzywnym pokoju hotelowym, otoczona balonami. Wręczamy prezenty, pijemy szampana, a ona promienieje, czerwona koszula opina jej sterczący brzuszek. JEDNAK TEGO POPOŁUDNIA W KOŁCU ODKRYWAM SZOKUJĄCĄ PRAWDĘ. NIE MA ŻADNEGO DZIECKA.